Nyilza Yoga is de naam waaronder ik mijn kennis over en ervaring met yoga met jullie deel. Maar waarom 'nyilza'? Het is een woord uit het Ladakhi, de taal hoog in het noorden van India. Het is het woord voor het symbool van de zon en de maan samen.
Jaren geleden begon ik met yogalessen volgen in de sportschool. Aan het einde van mijn eerste yogales lag ik in de eindontspanning en voelde ik dat ik dit vaker wilde ervaren. Het leren komen tot overgave, een diepe ontspanning in elk deel van mijn lichaam. In de jaren daarna volgde ik wekelijks yogalessen in een fijne yogastudio bij een zeer ervaren yogadocent. Er ontwikkelde zich een nieuwschierigheid in mij naar hoe je zoveel kennis over yoga kon hebben en dit ook kon delen met anderen. Ik was op dat moment in mijn leven nog steeds op zoek naar wat ik precies te doen had, dus ging ik met mijn zus mee naar een opendag van de yoga opleiding waar ik me gelijk thuis voelde. Ik overtuigde mezelf dat ik na jaren universitair te hebben gestudeerd, best één jaar een praktische studie mocht uitproberen. En zo begon ik op mijn zesentwintigste eindelijk aan een studie waar ik geen dag met tegenzin naartoe ben gegaan. Ik heb de volledige studie van vier jaar afgerond en heb aanvullend cursussen en modules gevolgd. Alle lesdagen en al het lesmateriaal waren precies de juiste voeding voor mijn lichaam en geest. Elke lesdag die ik weer op weg mocht naar het fijne, rustig gelegen, gebouw van de opleiding, voelde als een cadeau. Ik leerde een diepe vorm van overgave te ervaren, maar tegelijkertijd ging ik ook mijn eigen kracht, mijn vuur meer voelen. De jaren van de opleiding heb ik mij kunnen ontwikkelen op een manier en in een ritme zo dichtbij mijzelf, dat ik niet meer zonder kan. Niet meer zonder yoga, niet meer zonder het helder kijken naar mezelf en de wereld om me heen. Yoga is voor mij nu als tanden poetsen in de ochtend. Als het echt niet anders kan, dan sla ik een keer over, maar veel liever wordt ik elke ochtend een tweede keer wakker op mijn yogamat en begin ik de dag na eerst ruimte en tijd voor mijzelf genomen te hebben.
In de jaren dat ik mijn yoga opleiding volgde, begonnen ook mijn avonturen in Ladakh. In het noorden van India ligt een groot deel van de Himalaya, een gebied met vooral kleine dorpen in groene valleien hoog in de bergen. Door mijn yoga opleiding groeide mijn verlangen yoga te beoefenen in het land van oorsprong, India. En hoewel ik al vele reizen gemaakt had, voelde ik me onzeker om alleen door India te reizen. Zo kwam het dat ik mee ging met een yoga retreat in Ladakh met een geweldige Belgische yogadocent. Aan het einde van de retreat zat ik op een stil plekje in de bergen rond het dorp Hemisshukpachan en ik voelde: ik heb mijn thuis gevonden. Ik was in Nederland al een paar maanden appartementen aan het bekijken in de stad, met steeds de teleurstellende reactie dat het vergeven was aan iemand anders. Hoe onwerkelijk en onrealistisch het in de weken daarna ook voelde dat ik mijn thuis hier in de bergen gevonden zou hebben, kon ik mijn verlangen om terug te gaan niet onderdrukken. Na een half jaar kwam ik terug en verbleef ik bij de mensen die nu mijn Ladakhi familie zijn. Ik leerde de lokale manier van leven kennen. Ik verwonderde me over alles, omdat het leven nog zo dichtbij zelfvoorzienend is, zo anders dan mijn leven in een stad in Nederland. Ik wilde alles leren, omdat ik dit als waardevolle en zinvolle ervaringen zag. Te leren hoe je in je eigen basisbehoeften kunt voorzien. Het klopte voor mij om te leren waar het water in huis vandaan komt, hoe je vuur maakt en te leren over het verbouwen van granen, groenten, fruit en het zorgen voor koeien. Het klopte bij de dingen die ik ook in mijn yoga opleiding leerde. Zoals ik thuis op mijn yogamat de squat oefende voor toegang tot het eerste chakra, zitten de mensen hier altijd op de grond of in een squat. Thema's als geduld, materiele onthechting en overgave aan het plan van de natuur, zijn hier vanzelfsprekend verwoven in de manier van leven en de natuur van de mensen. Er wordt ontzettend hard gewerkt om elk jaar in september weer genoeg te kunnen oogsten om de bar koude winter door te komen. Maar ondanks het harde werken, is er geen stress en wordt er altijd de tijd genomen om elke dag verse warme maaltijden te maken en gaat er altijd thee mee naar het veld.
Veel van de thema's en oefeningen uit mijn yoga opleiding kan ik in Ladakh op een natuurlijke manier, buiten mijn yogamat, ervaren en verdiepen. Zo brengen de oneindige bergen met niks dan sneeuw op de toppen, een vanzelfsprekende rust en stilte die mij ook de stilte in mijzelf laten ervaren. Op het topje van de wereld kom ik dichter en dieper tot mezelf. Steeds, als ik na een tijd in Nederland, weer terug kom in Ladakh, neem ik de frisse, zuivere lucht in me op en begrijp ik meer en meer waarom deze plek mijn thuis is. Deze plek laat mij zijn wie ik ben, los van alle prikkels van het Westerse leven. De oneindige keuzes, de afleidingen, geluiden, beelden, discussies en verwachtingen zorgen ervoor dat ik verdwijn in mijn gedachten, twijfels en onzekerheden. Een leven dichter bij de basis van ons bestaan, dichter bij de essentie, helpt mij te zijn wie ik ben. En toch blijf ik me ook verbonden voelen met mijn leven in Nederland. Ik wil een brug slaan tussen deze twee werelden die mijn leven vormen. En dat is waarom Nyilza Yoga ontstaan is. Ik wil mijn opgedane kennis over yoga, de yogafilosofie en ook alles wat ik geleerd heb over het Tibetaans Boeddhisme en over het leven dicht bij de essentie, met anderen delen. Yoga bracht me op het pad om helder te gaan kijken, naar mezelf en naar de wereld om me heen. Om bewust te leven. En Ladakh laat me dat doen ook zonder mijn yogamat.
Nyilza dus. Het woord in Ladakh voor het symbool van de zon en de maan samen. Dit symbool komt voor bovenop de stupa's bij tempels en kloosters van het Tibetaans Boeddhisme. De twee tegengestelde energieën in het universum van de zon en de maan samen in één symbool, in één woord. Ik was verwonderd toen ik dit woord voor het eerst leerde. Ik vind het prachtig hoe deze twee verschillende energieën een eenheid worden in dit woord. Dit is waar yoga voor mij voor staat. Het in balans brengen van alle energieën in onszelf. Links en rechts, het vrouwelijke en het mannelijke, de lagere en de hogere chakra's. Balans in de tegengestelden, wat een eenheid brengt. Een eenheid in onszelf, voorbij aan de verschillen.
Reactie plaatsen
Reacties